Waarom niet planten voordat het IJsheiligen is geweest? Wat is dat eigenlijk? Lees verder… en zie ook hoe de winterrogge erbij staat.
Mooi op tijd had ik soldatenboontjes gezaaid in een bakje. Ze kwamen snel op en groeiden mooi. Ze kregen ieder een eigen potje en werden al eigenwijze planten.
Het was een poos prachtig weer en de temperaturen waren goed. De bonenplantjes konden vast wel in de moestuin.
Ja, maar de ijsheiligen dan?
IJsheiligen
Het is een oude volksweerkunde dat je niet moet planten vóór ijsheiligen, omdat tot die tijd de kans op nachtvorst nog aanwezig is. Je planten kunnen daardoor vorstschade oplopen of het helemaal begeven.
De ijsheiligen vallen in de periode van 11 tot 15 mei. Deze dagen zijn de naamdagen van 5 katholieke heiligen. Voor wie het interessant vindt, dit zijn ze:
- 11 mei: Mamertus
- 12 mei: Pancratius
- 13 mei: Servatius van Maastricht
- 14 mei: Bonifatius van Tarsus
- 15 mei: Sophia van Rome (deze wordt niet in alle landen meegeteld)
Na 15 mei kan het nog wel een keertje voorkomen dat er nachtvorst komt, maar die kans is een heel stuk kleiner.
Toch planten
Toch plantte ik de bonen in de tuin. Eerst ging het goed. Ze groeiden mooi verder. Maar in mei ging het mis. Het resultaat zie je hier op de foto. Jammer, maar leerzaam: niet planten vóór 15 mei!
Het mocht niet baten dat soldaten boontjes ook wel heilige boontjes genoemd worden. De heilige boontjes gingen met de IJsheiligen mee.
Ik wilde de dode bonenplantjes er afgelopen week al uittrekken, maar bedacht dat ik er beter eerst een foto van kon maken om er over te schrijven. Dat heb ik gisteravond nog gedaan, dan kunnen ze er vandaag uit.
Gelukkig heb ik thuis nog 3 soldatenbonenplantjes in een potje staan. Er waren blijkbaar nog drie bonen in het zaaibakje blijven zitten die wat later opkwamen. Komt dat even mooi uit.
Doorkijkjes, bloemetjes en treinen
Mijn aandacht werd al snel van de treurige bonenplantjes afgeleid naar fluitende vogeltjes in de bomen, doorkijkjes in de verte, bloemetjes en…
… langsrazende treinen. Het was een poos rustig op het spoor, maar nu komt de een na de andere trein weer voorbij. Alles gaat verder.
Klaproosknoppen
Een enkele klaproos die langs de sloot groeit vroeg ook om aandacht.
De klaprozen staan op het punt om de berm rood te kleuren. Er staan (of is het hangen) veel klaproosknoppen klaar.
Aren van winterrogge voor zaadwinning
Afgelopen herfst hebben we bijna in de hele moestuin winterrogge gezaaid als groenbemester. Dat ging erg goed. Klik hier om de pas opgekomen winterrogge te bekijken.
De winterrogge is inmiddels al weer een poosje geleden ondergespit. Behalve dit stukje.
Ongeveer een vierkante meter mocht blijven staan om door te groeien. De bedoeling was dat er aren aan zouden groeien. Zoals je ziet is dat prima gelukt.
Nu maar hopen dat er mooie dikke roggekorrels in groeien die we in de herfst weer uit kunnen zaaien als groenbemester. Dan is het cirkeltje rond en het is heerlijk zelfvoorzienend.
Het werd steeds later. De zon zakte lager en kleurde als afscheidscadeautje het weiland rood.
Het is bloeiende zuring. In dit blog zie je bloeiende zuring van dichtbij.
Dus de ijsheiligen eruit en de plantjes erin. Ik denk dat ik er vandaag al mee begin.
Nu maar hopen dat er geen nachtvorst meer komt, want: ‘Het is een wenk, reeds lang verjaard, maar het vriest even vaak in mei als in maart.’
Groetjes van Alja 🙂