Vandaag fietste ik naar het bos, de Zwarte Dennen. Ik was specifiek op zoek naar dennen en dan vooral de dennenknoppen.
Van de dennenknoppen heb ik dennenknoppensiroop gemaakt, daar vertel ik deze week meer over, want dat is een wat uitgebreider blog.
Nu even een paar foto’s van de mooie heide en dennenappels.
Fiets
Op de fiets ging ik eerst langs de moestuin om het ongekookte keukenafval op de composthoop te gooien. Daarna door het bos op zoek naar dennenknoppen.
Aan de rand van het bos stopte ik eerst nog even bij een bramenstruik, die zijn er trouwens plenty. Ik plukte bramenblaadjes en twee jonge bramentakken. Daarna een stukje over een zandpaadje langs de heide tot ik een bankje zag. Heerlijk even op een bankje zitten tussen de vogeltjes, vlinders, libelles en naast mijn fiets.
En nog een van de heide zonder fiets.
Helaas lagen er een hele serie sigarettenpeuken op de grond.
Sigarettenpeuken vergaan toch? Die zijn toch van natuurlijk materiaal? Dat zou je wel denken, maar dat is slechts gedeeltelijk waar. In het filter zit namelijk plastic en een cocktail van giftige stoffen. Sigarettenpeuken blijken zelfs het meest weggegooide plastic item te zijn volgens de plasticsoupfoundation.
Dennenappels
Ik plukte twee kleine handjes dennenknoppen voor de siroop en maakte gelijk nog een paar foto’s van dennenappels. Deze vond ik het mooist met de glinsteringen op de dennennaalden en de blauwe lucht erachter.
Bramenthee
Op het internet had ik gelezen dat thee van jonge bramenblaadjes goed is voor je weerstand. Dat wil ik wel eens proberen. De blaadjes heb ik gewassen, op een bord gelegd en buiten gezet om te drogen.
Niet zo handig om het buiten te zetten, want het waaide harder dan ik dacht. Gelukkig vond ik de helft van de blaadjes nog terug.
Als het nou lekker of zelfs maar te drinken is, heb ik gauw een goede reden om weer naar het bos te fietsen. Haha, net of je daar een goede reden voor moet hebben.
En die bramentakken dan? Experimentje, als het lukt schrijf ik er nog een keer over. De dennenknoppensiroop in wording staat op de vensterbank, daar schrijf ik gauw over.
Groetjes van Alja 🙂