Een week geleden heb ik zo genoten van een witte wereld door de vorst. Nu was het al weer genieten van een witte wereld door de sneeuw. Sneeuw! Je weet maar nooit wanneer het er weer ligt. Dus als het er is, gauw naar buiten.
Het was helaas niet zonnig zoals een week geleden, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik had mij al eens voorgenomen om wat boerderijen op de foto te zetten zodra er sneeuw lag.
Hiervoor moest ik eerst een eindje lopen. Lopen door de sneeuw is zo leuk, bij iedere stap die je zet kraakt het onder je voeten. Twee keer ging ik bijna onderuit. Dat was steeds op de plaatsen waar de mensen zo keurig hun stoep hadden geveegd, want daar was de ijzel vrijgekomen.
Bedankt voor het lezen van dit blog. Ik hoop dat je het leuk vond.
Groetjes van Alja
Bij foto 2 kreeg ik sterk de neiging om de rayonhoofden bijeen te roepen
Dat zou erg leuk zijn, Petro!
Het ijs is helaas al weer verdwenen. In de achtertuin ligt nog een hoopje sneeuw van een halve sneeuwpop, maar dat is ook alles.
Prachtig
Bedankt, wat wonen we toch in een mooi dorp!