2 april 2017. Heerlijk weer om een stukje te fietsen. Camera mee. Leuk om je te laten verrassen. Wat zou ik vandaag weer voor moois tegenkomen om op de foto te zetten.
Eerst maar een eindje fietsen op zoek naar een stukje natuur waar niet zoveel mensen om je heen ‘kuieren’. Haha, kuieren, een mooi woord voor rustig wandelen.
Ik kwam bij een zandweggetje. Op een paar luie schapen na leek er niet veel te doen. Ik ging even stilstaan om rond te kijken. Gelijk werd mijn aandacht getrokken door gezoem in de struiken. Hé, er vlogen hommels en bijen. Ik kon wel eens proberen om daar een foto van te maken. Bzzz, wat een onrustige beestjes.
Deze bij doet zich helemaal tegoed aan de nectar van deze minibloemetjes. Zo kwam ik ook aan de titel van deze blog: nieuwe nectar. Net als de eerste aardappelen, die nieuwe aardappelen worden genoemd.
Geweldig om te zien dat deze bij grote bollen met stuifmeel aan zijn achterpoten heeft verzameld. Lekker en voedzaam voor de larven van het bijenvolk. Het stuifmeel blijft aan de behaarde achterpoten plakken. Ik heb gelezen dat de bij de achterpoten plakkerig maakt met nectar, maar of dit waar is weet ik niet.
Twee keer dezelfde bij. Deze bij heeft het stuifmeel zeker net afgeleverd.
De volgende foto vind ik echt zo’n grapje van de natuur. In de herfst is de eikel op het prikkeldraad gevallen en zit daar nog steeds stevig vast. Toevallig dat ik dit zag, een cadeautje.
Deze koeien heb ik al zo vaak in de wei zien staan. Mooie koeien. Vraagje aan de kenners: zijn dit Blonde d’Aquitaine koeien? Er liepen en lagen een heel stel kalfjes bij. Helaas kon ik niet via een zandweggetje dichtbij komen. Grappig dat er nog twee fietsers voorbij komen. Achter de spoorlijn zie je nog net een groot trekpaard staan.
De paarse dovenetel. Een echte ramp. Voor veel tuinders is het een lastig onkruid. Maar dat is niet de ramp die ik bedoel. Ik vind het een ramp om hem goed op de foto te krijgen. Dit is de derde keer dat ik het probeerde. Het zal toch zeker een keer moeten lukken.
Toen ik weer probeerde om dit mooie onkruid scherp op de foto te zetten, kwam net een dikke hommel langs. Dat maakte het des te uitdagender. Zowaar, tussen de foto’s ook een waarbij ze allebei scherp zijn, yes. Nou ja, scherp voor mij. Als ik het vergelijk met de foto’s die ik op internet zie, moet ik nog veel leren.
En de paardenbloem doet ook al weer goed zijn best.
Groetjes van Alja
Ha, Alja, macrolens gekocht? Mooi hoor!
Dank je. Ik zou graag een macrolens willen proberen. Ik heb dit gefotografeerd met de telelens en daarna een uitsnede gemaakt.