12 maart 2017. Gisteravond zag ik dat de maan bijna rond was.
Een medecursist van de fotocursus had de volle maan op de foto gezet. Dat leek mij leuk om ook te proberen. Ik heb met verschillende standen gefotografeerd. Ik laat het resultaat hier zien met de instellingen erbij.
Het lijkt of de maan niet zo veel licht geeft, totdat je er een foto van gaat maken. Met deze instellingen is de maan oogverblindend: F22, ISO 800, sluitertijd 5.
Er moest maar wat minder licht door het gordijn vallen. De sluitertijd een heel stuk korter naar 1/8, Diafragma op 22 en de ISO op 800. Stille wateren hebben diepe gronden en de schijnbaar zwakke maan schijnt een felle te zijn. Dus nog maar minder licht binnen laten komen.
Dit begint er al op te lijken. F22, ISO 200, sluitertijd 1/25. Laten we het nog eens proberen met de ISO op 100.
Ja, dat is goed. Helaas niet helemaal scherp, maar dik tevreden. Ik heb van de bovenstaande foto’s een stukje afgeknipt, anders is het maar een klein rondje op een zwarte ondergrond. Er scheen nog een zwak schijnsel om de maan, dat wilde ik ook graag op de foto zetten, maar het is me niet gelukt. Als je een tip voor met hebt hoe ik dat kan doen, dan lees ik het graag in de reacties.
Zo’n schijnsel om de maan noem je ook wel een halo. In Wikipedia staat de volgende beschrijving van een halo: Halo is de verzamelnaam voor een familie van lichtverschijnselen in de atmosfeer in de vorm van gekleurde of witte kringen, lijnen of lichtplekken aan de hemel, meestal rond de zon of maan. Halo’s worden veroorzaakt wanneer zon- of maanlicht door een ijle nevel van ijskristallen schijnt.
Het was vandaag ook feest bij ons. Gezellig!
Groetjes van Alja