Dag 145. Regenplassen met paardenbellen

28 juni 2107. Regenplassen, ze waren er genoeg vandaag. De druppels maakten grote bellen.

Wat een regen vandaag. Van de auto naar de winkel in een drafje en weer terug.

Achteruitkijkspiegel met regendruppels, rechter zijspiegel.

Het laantje bij de winkel stond vol grote plassen waar de regendruppels grote bellen maakten.

Regenplassen in het laantje, regenbellen in de plassen, paardenbellen in de plassen, Staphorster boerderij.

Als mijn moeder mij vroeger voorlas uit het grote boek van W.G. van der Hulst, noemde ze deze bellen altijd paardenbellen. Het verhaal over de pop die in de regenbui bleef zitten en een emmer over zich heen kreeg van de diender. En als het paardenbellen regende en ik op mijn knieën voor het raam zat.

Ik noem deze bellen nog steeds paardenbellen, maar als je op google zoekt kom je dit woord nergens tegen in deze betekenis. Misschien dat het vroeger gebruikt werd… Ik vind het een leuk woord.

Hoe ontstaan deze bellen eigenlijk? Op het internet vond ik deze verklaring: “Een druppel die in water valt slaat als het ware heel even een kratertje in het wateroppervlak dat natuurlijk meteen weer ‘instort’.
Daarbij kan wel wat lucht achterblijven in het water en dat veroorzaakt een bel. Meestal spat die net zo snel uit elkaar als hij gevormd wordt maar soms is het water zo slijmerig van straatvuil en stof (zeker als het een tijdje niet geregend heeft) dat zo’n bel wel even kan blijven bestaan.
Soms zie je zelfs auto’s en fietsen een spoor schuim achterlaten op een natgeregende weg.”
Het klinkt wel aannemelijk.

Groetjes van Alja




4 Replies to “Dag 145. Regenplassen met paardenbellen”

    1. Bedankt Fred, je bent al de tweede die het woord paardenogen kent voor de bellen. Ik heb even gegoogeld en “Het regent paardenogen” kom je op het internet wél tegen. Nog een oude wijsheid erbij is altijd leuk!

Laat een antwoord achter aan Alja Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *