24 mei 2017. Vandaag heb ik weer een waterjuffer gefotografeerd en meer.
Dit mooie plantje is de ringelwikke. Het plantje heeft zelf niet genoeg stevigheid om de lucht in te groeien, daarom heeft het aan de einden van de bladeren ranken zitten waarmee het zich aan andere planten omhoog werkt. De bladeren zijn fijn en geveerd met altijd een even aantal kleine blaadjes. Als de bloemetjes zijn uitgebloeid groeien er peulen op de plek waar het bloemetje zat.
Dit vind ik echt zo’n grappige foto. Deze strontvlieg hangt aan het uiterste puntje van het blaadje. Het is net of het blaadje van het kevertje is en de strontvlieg per gratie aan het puntje mag hangen. Net een acrobaat.
Ik was helemaal happy dat ik weer een andere soort waterjuffer zag. Deze waterjuffer is het lantaarntje. De derde soort. Zondag fotografeerde ik de azuurwaterjuffer, maandag de variabele waterjuffer en vandaag het lantaarntje.
We reden onder een viaduct door waar mooie papavers groeiden. Daar stopte ik graag even voor.
Het zijn zulke mooie fragiele bloemen. Ze zijn niet voor niets al vaak geschilderd en gefotografeerd.
Groetjes van Alja