Beleef je nog wat op het belevingspad?

Het belevingspad is dicht, maar ook weer niet, want mensen laten zich niet makkelijk tegenhouden.

Hoe ziet het pad er dan uit als je er eigenlijk niet op mag? Valt er nog wel wat te beleven?

Afgelopen weekend (het kwam er niet eerder van om erover te schrijven) waren we in boswachterij de Zwarte Dennen. Het was prachtig weer.

Parkeerplaats
We konden de auto weer op de parkeerplaats zetten. Of het al de bedoeling was weet ik niet, maar het stond helemaal vol. Bovenop de dennentakken. Onlangs zijn namelijk veel grote dennen omgezaagd. Op zich jammer, maar de bomen waren niet meer veilig. Ik begrijp het, ik wil ook niet graag een tak op mijn hoofd of op de auto.

Houtkap
Momenteel worden er veel meer bomen gekapt en gezaagd. Uit de verkoop van het hout haalt Staatsbosbeheer inkomsten om het bos te onderhouden.

Afzetting
Het belevingspad was afgezet, met de nadruk op ‘was’. De mensen willen wandelen met mooi weer en laten zich niet tegenhouden door een groen-wit plastic lint van staatsbosbeheer en als er één schaap over de dam is…

Dus wij liepen het belevingspad ook.

Stand van zaken
Het belevingspad is een mooi pad, maar de natuur gaat rustig zijn gaan: dood hout is dood hout. Ook wordt er heel wat gespeeld en helaas vinden vandalen ook hun weg. Afgelopen jaren werd er her en der wel steeds weer een gedeelte opgeknapt, zoals hier en hier.

Muziekhut
Als eerste kom je bij de muziekhut.

In de muziekhut kun je nu nog half muziek maken. Het takkenorgel (waar je takkeherrie mee kunt maken) is namelijk aan één kant losgeraakt. Makkelijk te repareren, maar ja, iemand moet het wel doen.

Je kunt nog wel steeds prachtig bovenop de hut klimmen ook al zijn er wat stukken van het hout af. Klimmen is misschien niet de bedoeling, maar wel een beleving 🙂

Vermolmd hout
De natuur helpt zelf ook mee om belevingen aan te brengen, want hoe voelt een vermolmde boom nou eigenlijk als je er eens flink op stampt?

Het verdwenen doolhof
Het doolhof is helemaal verdwenen, of zijn dit nog de resten van het doolhof? Balanceren over de boomstammen is ook een beleving, maar dan weer anders 🙂

Er zijn heel wat bomen omgegaan. De takken van de naald- en loofbomen liggen nog her en der.

Hé, daar kunnen kinderen zelf heel goed een beleving van maken (als ze tenminste een beetje vies mogen worden). Spontaan ontstaan er hutten van takken.

S
… een S? Die heb ik hier helemaal nog niet eerder gezien, maar zo te zien zit deze letter er als een hele poos. De S van …. sssst? of spelen? of…..

Boomstronken?
Wat valt daar nou aan te beleven? Ik weet nog dat ik als kind het gewoon heel leuk vond om even op al die boomstronken te staan en dan weer verder te gaan.

En hoe mooi om even van dichtbij te bekijken hoe de dennenappels aan de takken groeien.

Luisterhut
Dan kom je bij de luisterhut. Hoor je de stilte?

… of toch niet… hé, de hele luisterhut is verdwenen.

Ach eigenlijk niet zo heel erg, want in de luisterhut stond geregeld een plas water. Je kon er wel fijn op klimmen. Bovenop een hut kun je ook luisteren toch?

Boomstammen
Hoge stapels omgezaagde boomstammen. Wat vond ik dat als kind leuk om op te klimmen, alleen… het mocht niet van mijn ouders want de stammen konden gaan rollen en dan kon je er onder komen. Hoe weet ik dan eigenlijk dat ik het leuk vond om er op te klimmen? Mmmm tsja…

Jaarringen
Van dichtbij kun je de jaarringen tellen en zo achterhalen hoe oud de boom was toen hij omgezaagd werd.

Berg van boomstronken
In het beukenbos bleek de boomstronkenberg, waar je zo heerlijk op kon klauteren, ook verdwenen te zijn. Aan de donkere grond kon je nog zien waar hij gelegen had.

Toen de berg er net was, zat er een soort tunnel in waar je doorheen kon lopen. In de tunnel zaten gaten in de wand waar je kon voelen wat er in zat.

Lange stammen
Wat een hoge bomen staan er in het bos. Wat een lange stammen als ze omgezaagd worden. Je kunt er ook zo mooi overheen lopen. Dat is toch zeker een belevenis.

Natuurlijk doolhof
In 2015 is er een natuurlijk doolhof aangelegd met zandpaadjes erdoor heen.

Het doolhof is nu een hele uitdaging. De begroeiing doet haar best om het nog spannender te maken en door de bomenkap liggen ook her en der takken en jonge bomen die de weg blokkeren. Het is echt struinen door het doolhof.

Grondwatermeter
Tsja, en dan kom je bij de grondwatermeter. Een zielige vertoning. Het was naar mijn idee altijd een van de saaiste onderdelen van het belevingspad. Er valt namelijk niet veel aan te beleven.

Blijkbaar zijn vandalen toch op zoek gegaan hoe ze er een beleving van konden maken.

Zonnewijzer
De zonnewijzer is aardig vandaal- en natuurproof, maar toch ook wel een onderdeel waar volgens mij de meeste kinderen aan voorbij lopen, tenzij het is om een rondje over de stenen te huppelen. Op zich een leuk en leerzaam onderdeel… als je ouders het je uitleggen.

Eilandje
Dan het eilandje! Helemaal favoriet. Zelfs nu er bijna niets meer van over is.

Toen het nog origineel was stond er een soort kasteel of burcht midden op het eiland. Je kon het bereiken door op twee paralelle boomstammen te balanceren over het water. De deur van het kasteel kon van binnen op slot en je kon over de rand van de burcht lopen.

Aan de andere kant kon je via deze stapstenen het eiland weer verlaten. Hier hebben veel ouders lang op hun kinderen moeten wachten, tenzij je als ouder lekker meedeed natuurlijk.

Maar ook nu vinden kinderen het nog leuk om via de stenen het eilandje op te gaan. Met behulp van takken of gewoon met natte voeten. Een beleving blijft het.

Het donkere bos
Het was maar een smal paadje tussen de bomen door. De bomen stonden dicht op elkaar waardoor er niet veel licht doorheen kwam. Daardoor was het een donker bos. Hoe spannend.

Nu zijn er veel bomen weggezaagd. Het pad is breder. Wat zou het nu worden?

Speelhuis
Het bordje van het speelhuis hangt er nog,

maar van het speelhuis is niet veel meer over dan een half hutje. Wel handig als je tijdens je wandeling wordt overvallen door een regenbui.

Soms moet je dan ook nog eens achterom kijken… Wat mooi hè?

Vangnet
In de loop der jaren werd hier een vangnet opgehangen. Het was heel populair bij de kinderen. Lekker er overheen klauteren, rollen en er in liggen. Misschien is het tijdelijk weggehaald.

Zoals je ziet is er nog genoeg te beleven met de resten van het vangnet. Heerlijk inventief.

Is dit ook een beleving? Paddenstoelen in de winter.

Het blote voeten pad
De naam zegt het al, schoenen en sokken uit en voelen waar je op loopt. Voel je keien, planken, zand enzovoort?

Ik heb er nog nooit iemand op blote voeten overheen zien lopen.

Het wordt soms opgeknapt, maar het nadeel is dat het steeds dicht gaat zitten met zand en dennennaalden.

Kabelbaan
Als klap op de vuurpijl: de kabelbaan. Je moet er vaak een poosje op je beurt wachten, maar dat hebben de meeste kinderen er wel voor over.

De kabelbaan is een poosje uit de running geweest, maar sinds hij gerepareerd is doet hij het nog steeds prima.

Aan het eind zijn er nog een paar eikenbomen helemaal vanzelf gepromoveerd tot klimboom.

Ook al is het pad niet meer wat het was, er valt nog genoeg te beleven. Het zou wel heel leuk zijn als het weer helemaal opgeknapt zou worden.

Groetjes van Alja 🙂