13 april 2017. Leuke titel: bij de imker 🙂 Vandaag reden we langs een bijenstalletje dat ik al vaker had gezien. Daar wilde ik nog eens foto’s maken, maar vandaag zag ik dat de imker aanwezig was.Â
De stoute schoenen werden aangetrokken en we gingen er op af. We riepen ‘volluk’ en konden verder komen. Wat leuk, de imker was iemand die ik wel kende. Toen mijn pony vroeger een keer op hol sloeg door een vuurwerkknal, heeft hij mijn pony ‘gevangen’.
We waren welkom en kregen een uitgebreide rondleiding. Tsjonge, wat valt er veel te weten over de bijen. Zo leuk! Mijn oom en mijn broer hadden vroeger ook bijen, toen vond ik ze erg eng. Gelukkig had ik daar nu geen last van. De bijen waren ook vrij rustig omdat het niet zo warm was.
We mochten foto’s maken.
De kasten waar de bijenvolken in wonen.
Zo hangen de honingraten in de bijenkasten. Met de rookpijp blaast de imker wat rook over de honingraten, zo blijven de bijen rustig.
De rookpijp
De imker met de rookpijp in zijn mond.
Er valt veel te vertellen over de bijen.
De bij met de witte stip is de koningin. Zij mag haar leven lang eieren leggen en hoeft verder niets te doen. Een hele klus.
De trotse imker bij zijn bijenkasten. We hebben ook op de kasten gevoeld en ze waren lekker warm. Deze warmte produceren de bijen zelf door met hun vleugels te trillen. Zo blijft alles lekker op temperatuur en kunnen de jongen goed groeien.
Daarna zijn we een potje honing gaan kopen bij de imker thuis.
De imker heeft onlangs zijn eigen etiketten laten drukken. Echte, eerlijke, koudgeslingerde honing. Wij kozen een potje cremehoning.
Thuis hebben we een heerlijke boterham met honing gegeten.
Groetjes van Alja