3 augustus 2017. In het bos kwam een ruiter voorbij die de hond uitliet, dat zag er mooi en relaxed uit.
We liepen een stukje bij de Zwarte Venen, we noemen het meestal ‘t zwarte vennegie. Met de laagstaande zon zag het er mooi uit.
Op haar gemak reed een ruiter op haar paard over de zandweg. Ze liet haar hond uit, tenminste zo zag het eruit. De hond leek het gewend, want hij bleef rustig in de buurt lopen. Het zag er mooi uit.
De stam van een grove den. Ik vond de kleuren op de stam opvallend, apart.
Een prachtige vingerhoedskruid, altijd weer mooi om te zien.
Een knoest in een berkenboom. Hier heeft eens een takje gezeten.
Groetjes van Alja