22 mei 2017. We fietsten vandaag door het veld. Ik wilde graag foto’s maken bij het water. We vonden een mooie brede sloot.
We werden goed in de gaten gehouden door dit prachtige paard. De gele boterbloemen en de roodbruine veldzuring zorgen voor mooie kleuren in de foto. Jammer van die witte daken.
De sloot ligt langs de weg. De bomenrij weerspiegelt mooi in de sloot. De gele lissen staan volop te bloeien.
De valeriaan staat ook al te popelen om haar bloemen te laten zien. Nog even in de knop.
De bloemen van het fluitekruid lijken op hun retour. Zaden worden gevormd voor volgende seizoenen vol mooie witte bloempjes.
Ook hier lieten de prachtige waterjuffers zich graag fotograferen. Echte fotomodellen: lange poten, superslank, grote ogen en mooi.
Toen ik met deze foto’s bezig was viel het mij op dat deze waterjuffers niet helemaal hetzelfde waren als de waterjuffer die ik gisteren op de foto had.
Gelukkig is er internet. Na even googelen kwam ik er al gauw achter dat er niet gewoon waterjuffers zijn, maar dat er verschillende soorten zijn. De meest algemene waterjuffers in Nederland zijn de watersnuffel, de azuurwaterjuffer, de variabele waterjuffer en de maanwaterjuffer.
De verschillen zitten in de kleur van de ogen, de tekening op het borststuk (het gedeelte achter de kop waar ook de vleugels en de poten aan vast zitten), de tekening op het tweede segment (gedeelte) en de verdeling van de blauwe en zwarte stukjes en of deze zwarte stukjes nog weer zijspitsjes hebben. Even puzzelen, maar dan zie je het wel. Het staat vrij duidelijk op vlindernet.nl.
De waterjuffers die ik hier gefotografeerd heb zijn variabele waterjuffers. Gisteren heb ik de azuurwaterjuffer op de foto gezet. Leuk, weer wat nieuws geleerd!!
Ook zijn er nog varianten die zeldzamer zijn. Hier is natuurlijk de uitdaging om deze zeldzamere varianten ook op de foto te krijgen.
Hier zie je de schrijvertjes. Dit zijn kevertjes die heel snel rondjes zwemmen op het wateroppervlak. Als je niet beter weet lijken het kleine visjes. Deze kevers kunnen ook duiken en ook nog vliegen.
Een mooie blauwe kever. Ik heb op het internet (nog) niet kunnen vinden welke kever dit is. Blauw aan de bovenkant en wit aan de onderkant. Een delftsblauwe kever, haha. Weet jij welke kever het is, dan lees ik het heel graag in de reacties 🙂
Een zwarte naaktslak. Tijdens de schoolreis in Luxemburg ben ik een keer op een bruine naaktslak gaan zitten. Op zich niet zo erg, maar ik had een korte broek aan, yak, wat voelde dat vies aan mijn blote been. Wat hebben ze gelachen 🙂 De slak heeft een gat aan de rechterkant van zijn/haar lichaam. Dat kun je goed zien op de foto. Door dit gat haalt de slak adem en… door dit gat poept hij ook. Hmmm, gelukkig zit onze anatomie toch iets anders in elkaar.
Nu we het er toch over hebben… de strontvlieg. Deze vlieg leg haar eitjes op poep. Als de eitjes uitkomen leven de larven van de poep.
Vanaf de slootkant zag de fiets er wel heel mooi uit. Het fluitekruid op de achtergrond en de prachtige bomenrij in perspectief maakt het plaatje helemaal af.
De kleuren die door de bomen heenschijnen zijn ook erg mooi, dit is het atmosferisch perspectief. Ik heb dit vroeger geleerd op school, ik heb examen gedaan in het vak tekenen. Als je tekent of schildert kun je hiermee diepte suggereren: de details vervagen, donkere partijen kleuren blauw (dit zie je op deze foto door de bomen heen) en de kleuren vloeien samen.
Groetjes van Alja